ਰਹਿਣ ਦੇ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਦਰਪਨ, ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਦੇ ਨਾ ਆ ।
ਛਾਂਗਿਆਂ ਬਿਰਖਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਜਾਣਕੇ ਪੀਂਘਾਂ ਨਾ ਪਾ ।
ਅੱਖੀਆਂ 'ਚੋਂ ਰੜਕ ਤੇਰੇ, ਉਮਰ ਭਰ ਜਾਣੀ ਨਹੀਂ,
ਨਾ ਹਵਾ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਅੰਦਰ, ਰੇਤ ਦੀ ਬੁਲਬੁਲ ਉਡਾ ।
ਜਿ਼ੰਦਗੀ ਦਾ ਇੱਕ ਵਰਕਾ, ਰੱਖ ਲਈਂ ਕੋਰਾ ਅਜੇ,
ਆਖਰੀ ਇੱਕ ਗੀਤ ਮੇਰਾ, ਓਸਦੀ ਮੰਗਦੈ ਪਨਾਹ ।
ਆਸਮਾਨਾਂ ਤੀਕ ਜਾਂਦੀ, ਲੋਅ ਚਿਰਾਗ਼ਾਂ ਦੀ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਖ਼ਬਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਸਭ ਨੂੰ,ਕੁਛ ਤਾਂ ਹੈ ਓਥੇ ਪਿਆ ।
ਤੇਰਿਆਂ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਖੇਡੇ, ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ,
ਮੈਂ ਮਿਲਾਂਗਾ ਤੈਨੂੰ ਏਦਾਂ, ਤੂੰ ਜ਼ਰਾ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਛਾ ।
ਬਹੁਤ ਲੰਮੀ ਨੀਂਦ ਤੋਂ, ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ 'ਅਜ਼ੀਮ',
ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ, ਜਾਗਕੇ ਦੇਵਾਂ ਜਗਾ ।
ਸਾਹਿਤਕ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੈਗਜ਼ੀਨ "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" 'ਤੇ ਆਪਜੀ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉੱਦਮ ਹੈ । "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਵਪਾਰਿਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਆਸ ਰਹੇਗੀ ।
1 comment:
Bahut Bahut Wadhiya..!!
Post a Comment