ਜੇ ਤਿਤਲੀ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਮਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਕੁੜੱਤਣ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿਚ ਭਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਮੈਂ ਸਾਰੇ ਰੰਜ ਦੇ ਅੰਗਿਆਰ ਦਿਲ ਵਿਚ ਦੱਬਕੇ ਆਇਆਂ
ਹਵਾ ਜੇ ਕੋਈ ਕਾਰਾ ਕਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਦੇ ਹਰ ਹਾਰ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਪਰੋਨਾ ਏਂ
ਇਵੇਂ ਜੇ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਮਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਸਦਾ ਦਿਲ ਤੇ ਖੰਜਰ ਲਾਉਣ ਦੀ ਤੇਰੀ ਜੋ ਆਦਤ ਹੈ
ਮੇਰਾ ਜੇ ਦਿਲ ਹੀ ਪੱਥਰ ਕਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਉਤੇ ਕਿਸ ਤਰ ਸੌਨੈਂ
ਜੇ ਕੱਲ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਤੇਰੀ ਮਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਮਾਰ ਆਊਂ
ਪਰੰਤੂ ਦਰਦ ਅੱਖੀਂ ਤਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਬਦਲਦੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਅਹਿਸਾਸ, ਮੌਸਮ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਜੇ ਬਲ ਪਈ ਚਾਨਣੀ, ਧੁੱਪ ਠਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਜਿੰਨੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਖਾਤਰ ਹੀ ਕਰਾਏ ਛੇਕ ਸੀਨੇ ਵਿਚ
ਉਹ ਵੰਝਲੀ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣਾ ਜਰ ਗਈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ
ਸਾਹਿਤਕ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੈਗਜ਼ੀਨ "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" 'ਤੇ ਆਪਜੀ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉੱਦਮ ਹੈ । "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਵਪਾਰਿਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਆਸ ਰਹੇਗੀ ।
No comments:
Post a Comment