ਤੂੰ ਪਿੰਜਰਾ ਖੋਲ ਦੇ ਤੇ ਇਸ ਪਰਿੰਦੇ ਨੂੰ ਸਜਾ ਦੇ ਦੇ
ਇਹ ਉਡਣਾ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕੈ, ਇਸਨੂੰ ਅੰਬਰ ਮੋਕਲਾ ਦੇ ਦੇ
ਤੇਰੇ ਇਸ ਸਹਿਰ ਦੀ ਸੀਸਾਗਰੀ ਤੋਂ ਸਹਿਮਿਆ ਫਿਰਦੈ
ਇਹ ਮੇਰੇ ਸਬਰ ਦਾ ਭੱਥਰ ਹੈ, ਇਸਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਦੇ ਦੇ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਦਨ ਦੇ ਚਸ਼ਮੇਂ ਤੋਂ ਪਿਆਸਾ ਪਰਤ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਸਾਗਰ ਪੀ ਸਕਾਂ ਮੈਨੂੰ, ਬਦਨ ਦੀ ਕਰਬਲਾ ਦੇ ਦੇ
ਤੂੰ ਐਨਾ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਹੈਂ ਕਿ ਇਕ ਖੋਖਾ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦੈ
ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਸੱਚ ਤੱਕਣਾ ਏਂ, ਜਰਾ ਕੁਝ ਧੁੰਦਲਕਾ ਦੇ ਦੇ
ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਆਦਤ ਹੈ, ਅਗਨ ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨਾ
ਅਗਰ ਸੂਰਜ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਨਾ ਸਹੀ, ਆਪਣਾ ਪਤਾ ਦੇ ਦੇ
ਮੈਂ ਪਿੱਪਲ ਨੂੰ ਮਸਾਂ ਕੈਕਟਸ ਦੀ ਕਰਨੀ ਪਿਉਂਦ ਸਿੱਖੀ ਹੈ
ਤੂੰ ਸ਼ਹਿਰੀਪਣ ਦਾ ਹੱਕ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ, ਮੈਨੂੰ ਜਰਾ ਦੇ ਦੇ
ਮੇਰੀ ਖਾਹਿਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੀ ਰਾਖ ‘ਚੋਂ ਸੁਰਜੀਤ ਹੋਣਾ ਹੈ
ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਛੋਹ ਦੀ, ਕੁਕਨੂਸ ਨੂੰ ਸੰਧਿਆ ਦੇ ਦੇ
ਸਾਹਿਤਕ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੈਗਜ਼ੀਨ "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" 'ਤੇ ਆਪਜੀ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉੱਦਮ ਹੈ । "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਵਪਾਰਿਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਆਸ ਰਹੇਗੀ ।
No comments:
Post a Comment