( ਡਾ. ਅਸੋ਼ਕ ਨੂੰ )
ਮੁੱਖ ਤੇਰਾ ਹੈ ਸੱਜਣਾ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਕਿਤਾਬ ਜਿਹਾ
ਰੋਹਬ ਤੇਰਾ ਹੈ ਪੂਰਾ ਚੰਗੇ ਨਵਾਬ ਜਿਹਾ
ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਸਾਗਰ ਵਹਿ ਰਿਹਾ
ਚਾਂਦੀ ਰੰਗਾ ਪਾਣੀ ਵੇਖ ਚਨਾਬ ਜਿਹਾ
ਹੁਸਨ ਤੇਰੇ ਦੇ ਬਾਰੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੀ ਆਖਾਂ
ਮਹਿਕਾਂ ਸੰਗ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬ ਜਿਹਾ
ਤੇਰੀ ਮਿੱਠੀ ਅਵਾਜ਼ ਨੇ ਪੰਛੀ ਕੀਲ ਲਏ
ਧੁਨੀ ਵਲ਼ੇਵੇਂ ਖਾਂਦੀ ਵੱਜੇ ਰਬਾਬ ਜਿਹਾ
ਟੋਰ ਤੇਰੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਮਿਰਗ ਵੀ ਪਏ ਛਿੱਥੇ
ਫਲ਼ਦੀ ਥਾਂ ਨੂੰ ਜਾਏ ਵਹਿੰਦਾ ਆਬ ਜਿਹਾ
ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਗੂੜ੍ਹੀ ਨੀਂਦਰ ਭੈੜੀ ਦੱਬ ਬੈਠੀ
ਅੱਖ ਖੋਲ੍ਹਾਂ ਤਾਂ ਸੋਚਾਂ ਕੀ ਏ ਖ਼ਾਬ ਜਿਹਾ
ਢੂੰਡ ਥੱਕੇ ਸਭ ਦੁਨੀਆਂ ਐਸਾ ਮਿਲਿਆ ਨਾ
ਹੁਸਨ ਕਿਤੇ ਨਾ ਡਿੱਠਾ ਤੇਰੇ ਸ਼ਬਾਬ ਜਿਹਾ
ਆਜ਼ਾਦ ਤਿਰੇ ਬਿਨ ਸਾਡੀ ਮਹਿਫਿ਼ਲ ਸੱਖਣੀ ਹੈ
ਤੂੰ ਜਾਪੇਂ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸਦਾ ਜਨਾਬ ਜਿਹਾ
ਸਾਹਿਤਕ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੈਗਜ਼ੀਨ "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" 'ਤੇ ਆਪਜੀ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉੱਦਮ ਹੈ । "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਵਪਾਰਿਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਆਸ ਰਹੇਗੀ ।
No comments:
Post a Comment